Η πολύ σπάνια ράτσα Καμπίν (Campine) έχει καταγωγή από το Βέλγιο και συγκεκριμένα από τη σχετικά άγονη περιοχή Kempen. Μιας και η περιοχή βρίσκεται κοντά στα σύνορα της Γαλλίας και της Ολλανδίας είναι σίγουρο πως χρησιμοποιήθηκαν διάφορες ντόπιες ράτσες από τις χώρες αυτές με πιο γνωστή τη Brakel. Είναι μια από τις παλαιότερες αυγοπαραγωγικές ευρωπαϊκές ράτσες και ενώ κάποτε ήταν δημοφιλής στην περιοχή σήμερα θεωρείται σπάνια. Κύριος λόγος της εκτροφής τους είναι πλέον οι επιδείξεις.
Η ζωή της βελγικής Campine κυλούσε ήρεμα και ωραία στα αγροκτήματα μέχρι που την ανακάλυψαν κάποιοι ενθουσιώδεις Βρετανοί και αποφάσισαν να τη μετατρέψουν από κότα αυγοπαραγωγής σε διακοσμητική κότα. Τότε άρχισε να γίνεται εκλεκτική αναπαραγωγή προς διάφορα επιθυμητά χαρακτρηριστικά και έτσι πήρε τη σημερινή της μορφή.
Είναι μια μεσαίου μεγέθους κότα, με τα κοκόρια να ζυγίζουν 2,7 κιλά και οι κότες 2,3 κιλά. Θα τη συναντήσουμε σε δύο εντυπωσιακούς χρωματισμούς: χρυσό και ασημί. Τόσο το αρσενικό όσο και το θηλυκό έχουν ακριβώς το ίδιο σχέδιο φτερώματος. Στο χρυσό χρωματισμό τα φτερά του λαιμού και του κεφαλιού έχουν ατόφιο χρυσό χρώμα ενώ το υπόλοιπο σώμα καθώς και η ουρά παρουσιάζουν ραβδώσεις μαυροπράσινου χρώματος. Ο ασημί χρωματισμός αντί για χρυσό χρώμα έχει λευκό. Το πλούσιο φτέρωμα βρίσκεται κοντά στο σώμα τους προσφέροντας έτσι καλή μόνωση για τα κρύα του χειμώνα. Έχουν μεγάλο κατακόκκινο λοφίο και κόκκινο λειρί ενώ οι λοβοί των αυτιών είναι λευκοί. Τα πόδια τους έχουν σκούρο μπλε χρώμα.
Είναι μια δραστήρια και σκληραγωγημένη ράτσα με έμφυτη περιέργεια η οποία όμως τρομάζει εύκολα. Χρειάζονται άπλετο χώρο για να μπορέσουν να ζήσουν και να μεγαλώσουν καλά. Τους αρέσει να βοσκάνε έξω και να περιφέρονται όσο μπορούν στη φύση. Έχουν καλή παραγωγή λευκών αυγών, 140 - 170 ετησίως, μεσαίου μεγέθους τα οποία δύσκολα κλωσάνε. Μιας και έχουν αρκετά μεγάλο λοφίο, το οποίο παθαίνει εύκολα κρυοπαγήματα, χρειάζονται προσοχή στις χαμηλές θερμοκρασίες.
Στην Campine αρέσουν οι μεγάλες εκτάσεις καλυμμένες με χόρτο οι οποίες προσφέρουν αρκετή σκιά ώστε να μην αποχρωματίζονται τα ασημένια φτερά. Επίσης λόγω της μακριάς ουράς που έχουν τα κοκόρια θα πρέπει να υπάρχει αρκετός χώρος στο κοτέτσι ώστε να μην σπάσουν τα φτερά.
Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε τη σημαντική συμβολή της χρυσής Campine στην έρευνα για τη δημιουργία της πρώτης ράτσας αυτόματου προσδιορισμού φύλου, της Campar, η οποία συνέβαλε στην εξέλιξη της εντατικής πτηνοτροφίας όπως τη γνωρίζουμε σήμερα.
